Libanon was voor christenen in de regio lange tijd een veilige haven. Het enige land in het Nabije Oosten waar ze geen minderheid vormen en waar geen staatsgodsdienst is. Maar de laatste jaren is het land van de ceders in een ongekende crisis beland. Een groot deel van de middenklasse kwam onder de armoedegrens terecht. De staat is nog slechts een façade, overal is corruptie. Dagelijks verlaten mensen het land, onder wie veel christenen.
De explosie in de haven van Beiroet in 2020 was de spreekwoordelijke druppel die de emmer doet overlopen. Omdat de staat niets doet, proberen kerkelijke en religieuze gemeenschappen er te zijn voor de mensen. De christenen in Libanon voelen de opdracht daar te zijn waar mensen in moeilijkheden zijn. Zij verlaten het land niet, zij blijven, om een bron van hoop te zijn.
Na de enorme explosie in de haven van Beiroet, waarbij meer dan 200 mensen omkomen, willen de parochianen van de parochie St. Maron helpen, iets concreets doen voor de mensen in hun buurt. Van de overheid is niets te verwachten. De pastoor van de parochie, Richard Abi Saleh, komt met het initiatief ‘drama’s en wonderen’: “We gaan op bezoek bij de mensen, luisteren naar hun angsten. We zijn er. We bidden met hen. We huilen en lachen met hen.” Danielle Aramouni is een van de vele vrijwilligers die in de wijk op bezoek gaan en zorgen voor warm eten en medicijnen. Danielle: “Voor mij is mijn werk geen baan, het is een missie. Als je mensen ziet die hulp nodig hebben, ga je naar ze toe en helpt.”
Op 22 oktober is daartoe een collecte in de kerken van de Parochie Heilige Augustinus. Steek hiervoor wat extra geld op zak of stort uw bijdrage op NL65 INGB 0000 0015 66, t.n.v. MISSIO Wereldmissiemaand.