Dit Hongerdoek hangt in de drie kerken van de Augustinusparochie en elk onderdeel van het doek krijgt aandacht op de zondagen in de 40-dagentijd. Er is gekozen voor dit doek uit India geschilderd door Lucy D´Souza in 1990, omdat onze parochie ook aansluit bij het vastenactieproject van de Norbertijnen, Solidair met India.
Uitleg van het Hongerdoek, met de klok mee vanaf linksboven:
- Mirjam, de profetes en zuster van Mozes, viert samen met andere vrouwen de bevrijding uit de slavernij in Egypte (Ex. 15,19). Water halen is voor vrouwen in India dagelijkse arbeid.
- De Egyptische vroedvrouwen Sifra en Pua redden de pasgeboren joodse jongetjes ondanks een bevel van farao (Ex. 1, 15- 21). In India zijn pasgeboren meisjes weinig in tel; velen sterven daarom jong.
- De vreemdelinge Ruth blijft haar schoonmoeder trouw; samen rapen ze aren op het veld van Boaz om te overleven. (Het boek Ruth). In de dagelijkse strijd om het bestaan ligt in India de zwaarste last op de schouders van vrouwen.
- Maria bezoekt haar nicht Elisabeth. Beide vrouwen zijn in verwachting en verheugen zich daarover zeer. De machtigen stoot Hij van hun troon en de eenvoudige verheft Hij. (Lucas 1, 41-56). De boom van de machtigen is geveld en uit de tronk van Jesse ontspruit een nieuwe loot.
- De vrouw uit Kanaän, geen joodse, vraagt Jezus om haar dochtertje te genezen. Als hij weigert houdt ze aan en hij geneest het meisje (Mc. 7,25 en Mt. 15, 22). Steeds meer vrouwen in India komen in het geweer tegen minderwaardige behandeling in wetgeving en samenleving.
- Maria Magdalena raapt al haar moed bijeen en gaat naar het graf van Jezus. Zij is de eerste getuige van zijn verrijzenis en gaat deze lichtende boodschap aan de apostelen brengen die in angst en duister zich hebben opgesloten. (Joh. 20, 11-18). Ondanks alle problemen, achterstelling en onderdrukking blijven vrouwen in India getuigen van het leven.