Om het dorp Loosbroek te kunnen begrijpen, kun je het beste te rade gaan bij het kunstwerk op het grasveld aan de Schaapsdijk. Het beeld symboliseert een aantal elementen die typerend zijn voor ons dorp. De worsteling met het water (Loos=verloren of verdronken; Broek=waterland) is verbeeld in het wiel. Het wiel van een kruiwagen om het land hoger te brengen. Denk aan ‘De Zandkruiers’ de naam van de plaatselijke cabaretgroep. De aard van de Loosbroekse bevolking werd in het verleden sterk bepaald door de geografische ligging. Laag gelegen, wel vruchtbaar, maar vaak overlast van water, omgeven door onvruchtbare heide- en bosgronden.
Deze wateroverlast heeft op de Loosbroekse mentaliteit een sterk stempel gedrukt. De steeds terugkerende wateroverlast heeft de autochtone Loosbroekenaren gevormd tot lijdzame mensen die het leven namen, zoals het kwam. Tegenover de natuur en Gods scheppende kracht paste een zekere gelatenheid, want je kon er toch weinig tegen ondernemen. Met de komst van nieuwe technische mogelijkheden en een betere beheersing van waterstanden en met de immigratie van mensen van buiten, kwam hierin in de twintigste eeuw verandering.
In deze agrarische samenleving – zeker in een klein plattelandsdorp als Loosbroek – waren de mensen erg afhankelijk van elkaar en voelden zich lotgenoten in een soms onzeker bestaan. Een sterke saamhorigheid groeide hieruit voort die nog steeds kenmerkend is voor deze gemeenschap.
Het water wordt gesymboliseerd door meanderachtige vormen aan de onderkant van het kunstwerk. Het muzikale rijke leven van Loosbroek, ontstaan in de vorige eeuw, heeft een vertaling gevonden in een notenbalkachtige waaier. Loosbroek heeft immers zes koren, waarvan drie kerkkoren. Ook het plaatsen van het beeld op een verhoging en de grootte van drie meter, symboliseert dat je door er samen aan te werken, je uit kunt groeien boven de misère.
Het kleine, maar pittoreske kerkje van Loosbroek spreekt voor zich.
De kunstenaar, Peter van de Locht, heeft getracht om al deze elementen in het kunstwerk te laten spreken.
Het helderwitte beeld is wars van somberheid die de Loosbroekenaren steeds wisten te vermijden in hun ‘struggle for life’.
